دریای مرمره

ا

       

مختصات: ۴۰°۴۵′ شمالی ۲۸°۰۰′ شرقی / ۴۰.۷۵۰° شمالی ۲۸.۰۰۰° شرقی / 40.750; 28.000

دریای مرمره
مساحت	۱۱,۳۵۰
مجموعه خطوط ساحلی	کیلومتر
متوسط عمق	۳۷۰ متر
کشورهای ساحلی	ترکیه

دریای مَرمَرِه (ترکی استانبولی: Marmara Denizi, یونانی: Θάλασσα του Μαρμαρά or Προποντίς, بلغاری: Мраморно море=مرآمُرنُ مُرِ) دریای اندرونی است که در جنوب خاور اروپا و شمال باختر ترکیه قرار دارد و پیوندگاه دریای سیاه و دریای اژه است. و جداکننده بخش اروپایی ترکیه از بخش آسیایی آن است. تنگه بُسفُر آن را به دریای سیاه و تنگه داردانل آن را به دریای اژه پیوند می‌دهد. پهناوری دریای مرمره ۱۱,۳۵۰ کیلومتر مربع است و ژرفترین نقطه آن ۱۲۶۱ متر است.

دریای مرمره به طور کامل در ترکیه واقع شده و بزرگ‌ترین شهر کناره آن استانبول است.

ماهی‌گیری

ماهی‌گیری 
 ماهی‌گیری یا ماهیگیری به شکار ماهی از آب با قلاب، تور یا هر ابزار دیگری می‌گویند. به کسی که ماهی می‌گیرد ماهی‌گیر یا ماهیگیر می‌گویند.

دریای خزر

    

نام رسمی و بین‌المللی: دریای کاسپین Caspian Sea
نام تاریخی		کاسپی، هیرکانی، تبرستان، قزوین، گیلان، آبسکون، کبود، وُئوروکَشَ، فراخ‌کرت، ساری، دیلم، دیلمستان، باب‌الابواب، خراسان، گرگان، مازندران
موقعیت جغرافیایی		۴۰° شمالی ۵۱° شرقی / ۴۰° شمالی ۵۱° شرقی / 40; 51مختصات: ۴۰° شمالی ۵۱° شرقی / ۴۰° شمالی ۵۱° شرقی / 40; 51
مساحت		۳۷۰٬۰۰۰ تا ۴۲۰٬۰۰۰ کیلومتر مربع (با توجه به عوامل متغیر)
مجموع خطوط ساحلی		۶۵۰۰ کیلومتر
ژرفای بیشینه		۱۰۲۵ متر
ژرفای میانگین		۱۸۷ متر
کشورهای ساحلی		ایران  روسیه  ترکمنستان  قزاقستان  جمهوری آذربایجان
گونه جانوری		انواع ماهیان خاویاری
منابع مهم		ذخایر نفت و گاز
مناقشات بین‌المللی		مناقشات راجع به میزان مالکیت این دریا بین کشورهای هم جوار، در طول یک دهه گذشته جریان دارد.

دریای خَزَرا دریای مازَندَران یا دریای کاسپیَن، پهنه‌ای آبی است که از جنوب به ایران، از شمال به روسیه، از غرب به روسیه و جمهوری آذربایجان و از شرق به جمهوری‌های ترکمنستان و قزاقستان محدود می‌شود.

دریای خزر که گاهی بزرگترین دریاچه جهان و گاهی کوچکترین دریای خودکفای کره زمین طبقه‌بندی می‌شود، بزرگترین پهنه آبی محصور در خشکی است. طول آن حدود ۱۰۳۰ تا ۱۲۰۰ کیلومتر و عرض آن بین ۱۹۶ تا ۴۳۵ کیلومتر است. سطح دریای خزر پائین‌تر از سطح دریاهای آزاد است و اکنون (ابتدای سده بیست‌ویکم) ۲۶٬۵ تا ۲۸ متر پایین‌تر از سطح دریا است. خط ساحلی دریا حدود ۷ هزار کیلومتر، مساحت آن ۳۷۱ تا ۳۸۶ هزار کیلومترمربع و حجم آب آن نیز ۷۸۷۰۰ کیلومترمکعب است.

دریای خزر در گذشته بخشی از دریای تتیس بود که اقیانوس آرام را به اقیانوس اطلس متصل می‌کرد. از حدود ۵۰ تا ۶۰ میلیون سال پیش به تدریج راه این دریا ابتدا به اقیانوس آرام و سپس به اقیانوس اطلس بسته شد. در سال ۱۹۵۲، شوروی رود دُن و ولگا را با ایجاد آبراهی مصنوعی به هم پیوست تا کشتی‌های کوچک بتوانند از دریای خزر به دریای آزوف و دریای سیاه بروند. بدینسان دریای خزر دوباره به دریاهای آزاد راه یافت.

قسمت شمالی این دریا بسیار کم‌عمق است به طوری که تنها نیم درصد آب دریا در یک‌چهارم شمالی دریا قرار دارد و عمق آن به طور میانگین کمتر از ۵ متر است. حدود ۱۳۰ رودخانه به این دریا می‌ریزند که اکثر آن‌ها از شمال غربی به دریا می‌پیوندند. بزرگترین آن‌ها رود ولگا است که هر سال به طور میانگین ۲۴۱ کیلومتر مکعب آب را وارد دریای خزر می‌کند. رودهای کورا ۱۳، اترک ۸٫۵، اورال ۸٫۱ و سولاک ۴ کیلومتر مکعب آب را سالانه وارد دریا می‌کنند.

طبیعت بسته خزر آن را منزلگاه جانوران و گیاهان منحصربه‌ فردی کرده است اما در عین حال موجب شده تا در مقابل آلودگی‌های کشاورزی و صنعتی و نفتی بسیار آسیب‌پذیر باشد.

این دریا از نظر منابع نفت و گاز بسیار غنی است و ذخایر نفتی آن حدود ۱۷ تا ۳۵ میلیارد بشکه برآورد می‌شود. بخشی از نفت دریاچه که از میدان نفتی باکو پایتخت جمهوری آذربایجان برداشت می‌شود از طریق خط لوله باکو-تفلیس-جیهان به سواحل مدیترانه منتقل می‌شود.

از منابع مهم این دریا؛ ذخایر نفت و گاز موجود در زیر بستر دریا و همچنین انواع ماهیان خاویاری را می‌توان نام برد.